🏸 Egzorcysta 1973 Cały Film

Autorem tekstu jest Filip Początek to już czwarty film z całego cyklu opowieści, w których opętaną duszę kropi się wodą święconą i raczy szeregiem kościelnych inkantacji. Czwarty i mam nadzieję, że ostatni. Filmy z tej serii można podzielić na te udane i na te, które udany mają tylko zwiastun. Tak też było w tym wypadku – ‘niestety’ dla mnie i dla całej sali kinowej, która, o dziwo, była wypełniona aż po brzegi. Biedni ludzie… Nie miał ich jeszcze kto ostrzec przed tym ‘opętaniem’… Fabuła filmu jest powiązana z poprzednimi częściami. Przypomnę, że były to kolejno: Egzorcysta (1973), Egzorcysta II: Heretyk (1977), Egzorcysta III (1990). Bohaterem jest znany nam z pierwszej części ojciec Merrin. Człowiek, na którym II wojna światowa odcisnęła silne piętno, który stracił wiarę, a z tym sens swojego życia. Uciekł jak najdalej od przepełnionej wspomnieniami Europy – do Afryki, gdzie mógł oddać się swojej drugiej pasji – archeologii. Pewnego dnia do stolika, przy którym siedzi eks-ksiądz, dosiada się elegancki pan w niezakurzonym garniturze i obarcza go zleceniem (scena niczym z Indiany Jonesa). Merrin wyjeżdża, by zdobyć starożytny artefakt, który znajduje się w nieodkopanym jeszcze kościele, w miejscu, w którym – kierując się zdrowym rozsądkiem – nie powinien stać (Kenia). Kościół jest szczególny. Jak się później dowiadujemy, został zbudowany za cesarza Justyniana, by “oczyścić miejsce pogańskiego kultu ze zła”. Coś się jednak nie udało, bowiem jego stałym rezydentem nie jest bynajmniej Bóg, lecz Lucyfer. Jeden z archeologów po wejściu do kościoła oszalał, w nocy grasują hieny, tubylcy zaczynają się burzyć, prowincja znajduje się na skraju rewolty. Zło czai się na każdym oglądania filmu sytuacja wyglądała następująco. Przez pierwsze dziesięć minut byłem pobudzony oczekiwaniem. Po trzydziestu minutach byłem znużony i rozespany. Później to uczucie zmęczenia przeradzało się we frustrację. W osiemdziesiątej minucie byłem już po prostu zły. Jedynymi elementami grozy, którymi operował do tej pory reżyser, były zmiany natężenia dźwięku oraz rozkładające się (albo właśnie rozszarpywane) ciała. Gdyby to chociaż było zrobione fachowo – wybaczyłbym i rozgrzeszył. Gdyby na widok leżących szczątków robiło się niedobrze… Nic z tych rzeczy. Może my w Polsce jesteśmy aż za bardzo przyzwyczajeni do widoku krowich placków, gdyż wierzcie mi – porozszarpywane zwłoki właśnie ów produkt krowiej defekacji niestety! Nawet scena, która wydawałaby się skrajnie bestialska i budząca strach, kiedy to hieny rozszarpują chłopca, nie budzi żadnych emocji. Hieny są za duże (jak lwy), inteligentne (bardziej od polskich polityków) i wszechobecne. Jednak to jeszcze nie powód, żeby się ich bać. Murzyniątko rzuca się i woła o pomoc – jednak nieprzekonująco. Na dokonywany akt uśmiercenia patrzymy obojętnie, choć powinno nam być żal małego chłopca. Według tego schematu zbudowany jest cały film: coś się dzieje, ktoś umiera, ktoś się rozkłada. Reżyser widać nie wie, że same trupy nie mają w sobie mocy twórczej, nie straszą, nie wprowadzają napięcia. Drwi sobie z inteligencji widza, a jest to zarzut poważny, jeżeli nie najpoważniejszy. Podobne wpisy Jedyną mocną stroną filmu jest ojciec Merrin. Intryguje nas jego osobista tragedia, rola jest również dobrze zagrana przez Stellana Skarsgarda. Jeden tylko bohater nie jest jednak w stanie pociągnąć całego filmu. W pewien sposób ratuje film również ostatnie 20 minut konfrontacji Merrina z diabłem. Same egzorcyzmy, jak i reakcje opętanej są dość odtwórcze – powiedziałbym nawet, że żywcem wzięte z Egzorcysty – wciąż jednak można się bać. Następna rzecz, do której można się przyczepić, to logika, a raczej jej brak. W środku filmu reżyser, jakby mając świadomość, że jego film zboczył na torowisko filmów przygodowych, stara się usilnie czymś widza zaskoczyć. W niektórych momentach scenariusz niemile zgrzyta, a efekt rozszerzonych źrenic wcale nie zostaje osiągnięty – prędzej otwartych ust. W całym tym przedsięwzięciu dostrzegalny jest również akcent polski – jest nim Izabella Scorupco. Żeby się za długo nie rozwodzić, powiem tyle, że jej rola jest taka, jak cała jej dotychczasowa kariera. Mimo że sama Scorupco bardzo lubi grać emanując swoją płcią – gra – odradzam. Zdaje się, że reżyserowi po prostu się nie udało. Wymieszał kilka części Indiany Jonesa z kilkoma horrorami i wyszedł mu zakalec. Okazał się kucharzem-partaczem, rzucając cień na pozostałe, udane filmy z tej serii. Egzorcysta: Początek przyswojony może zostać tylko przez zapalonych fanów filmów przygodowych, Indiany Jonesa oraz pary, które idą do kina, a nie na film. U wszystkich innych – ‘odrzut’. Filmowi błogosławieństwa nie z archiwum

Kończąc miesiąc horrorów nie można było nie wspomnieć o jednym z największych klasyków tego gatunku. The Exorcist czyli genialny film o opętaniu i znajdowani

Potrzebujesz szybszego ładowania wideo? Załóż konto CDA Premium i nie trać czasu na wczytywanie. Aktywuj teraz, a 14 dni otrzymasz gratis! Aktywuj konto premium Dlaczego widzę ten komunikat? CDA nie limituje przepustowości oraz transferu danych. W godzinach wieczornych może zdarzyć się jednak, iż ilość użytkowników przekracza możliwości naszych serwerów wideo. Wówczas odbiór może być zakłócony, a plik wideo może ładować się dłużej niż opcji CDA Premium gwarantujemy, iż przepustowości i transferu nie braknie dla żadnego użytkownika. Zarejestruj swoje konto premium już teraz! Odblokuj dostęp do 10561 filmów i seriali premium od oficjalnych dystrybutorów! Oglądaj legalnie i w najlepszej jakości. Nie kupuj kota w worku! Wypróbuj konto premium przez 14 dni za darmo! to pierwszy odcinek pierwszego sezonu egzorcysta od showmax jeśli będziecie chcieli moge udostępnić cały serial :p W katalogu: egzorcysta (showmax) Włącz dostęp do 10561 znakomitych filmów i seriali w mniej niż 2 minuty! Nowe, wygodne metody aktywacji. Komentarze do: egzorcysta (showmax) s1odc1 Autoodtwarzanie następnego wideo Ostatnio komentowane:

Egzorcysta to najlepszy i najstraszniejszy film o opętaniu przez demony, jaki kiedykolwiek powstał. Awersja (1965) to brytyjski czarno-biały horror w reżyserii Romana Polańskiego. Akcja rozgrywa się w Londynie i opowiada historię kobiety, która codziennie znosi zaloty mężczyzn, którzy wpadają w niebezpieczny stan katatoniczny.

Strona główna Filmy Egzorcysta Zwiastuny Egzorcysta Egzorcysta Oficjalny zwiastun / trailer nr 1 The Exorcist19732 godz. 2 córka aktorki zaczyna się dziwnie zachowywać, a lekarze orzekają, że jest zdrowa, kobieta wzywa egzorcystę. HorrorEllen BurstynMax von Sydow ^{[CDA] Egzorcysta 1973 Cały Film Po Polsku Twórca: Haniyah Marsha Produkcja: Mesk Temiloluwa Dystrybucja: Jesus Problems, Duka Film Aktorzy : Cacia Kiefer, Dalal Sarthak, Sajmon Alfred Muzyka: Natashia Dejon Przychody brutto: 231 826 916 $ Gatunek: Przyrodniczy Kostiumy: Anush Bellarose Reżyseria: Krzysztof Fartun, Umaiza Jessy Wytwórnia} {"type":"film","id":1315,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Egzorcysta-1973-1315/tv","text":"W TV"}]} abonamentza 34 zł abonamentza 29,99 zł abonamentza 20 zł wypożycz / kupod 9,90 zł wypożycz / kupod 9,99 zł wypożycz / kupSprawdź szczegóły Aktorka Chris MacNeil (Ellen Burstyn), zaniepokojona dziwnym zachowaniem córki, zwraca się o pomoc do lekarzy. Wyniki badań potwierdzają wstępną diagnozę, że Regan (Linda Blair) jest całkowicie zdrowa. Tymczasem stan dziewczynki się pogarsza. Kiedy aktorka wraca z planu zdjęciowego do domu, córka nagle atakuje matkę, która jest zmuszonaAktorka Chris MacNeil (Ellen Burstyn), zaniepokojona dziwnym zachowaniem córki, zwraca się o pomoc do lekarzy. Wyniki badań potwierdzają wstępną diagnozę, że Regan (Linda Blair) jest całkowicie zdrowa. Tymczasem stan dziewczynki się pogarsza. Kiedy aktorka wraca z planu zdjęciowego do domu, córka nagle atakuje matkę, która jest zmuszona przywiązać ją do łóżka. Zdesperowana Chris teraz szuka pomocy u młodego księdza, ojca Karrasa (Jason Miller). Dochodzi on do wniosku, że szatan opętał Regan. Chcąc wypędzić z niej diabła, Karras wzywa doświadczonego egzorcystę, ojca Merrina (Max von Sydow).

Gdzie obejrzeć cały film Egzorcysta. Wyznawca online? W świecie kina grozy istnieje wiele filmów, które pozostawiły trwały ślad w świadomości widzów. Jednym z nich jest „Egzorcysta” z 1973 roku, reżyserowany przez Williama Friedkina. Ten film stał się absolutnym klasykiem gatunku i zyskał miano jednego z najbardziej przerażających dzieł w historii kina. Wyobraźcie sobie

Nazywano go najbardziej przerażającym filmem w historii. Do kin trafił 26 grudnia 1973 roku. A kolejki do nowojorskich kin czekały godzinami, mimo piętnastostopniowego mrozu. Choć mówiono, że to nie mróz jest największym zagrożeniem dla widzów, ale sam film. Podczas seansu ludzie tracili przytomność. Wielu opuszczało film w stanie histerii. Pod wieloma kinami stały karetki pogotowia wynajęte przez organizatorów seansów. Na wszelki wypadek. Choć pewnie można się doszukać w tym nieco zagrań PR-owych. Tak jak w legendach na temat niewyjaśnionych wypadków, które skutkowały kontuzjami ekipy filmowej. Naprawdę nie było w nich nic nadzwyczajnego czy niewyjaśnionego. Po prostu reżyser Egzorcysty – William Friedkin – nie patyczkował się z aktorami (mówiąc delikatnie), często dla nakręcenia interesującej sceny narażał ich na kontuzje. Aktorka Ellen Burstyn odtwarzająca rolę Chris MacNeil przypłaciła to urazem kręgosłupa, a Willaim O’Malley – nawiasem mówiąc “w cywilu” naprawdę ksiądz – w jednej z końcowych scen dostał od Friedkina “z liścia”, żeby lepiej zagrać roztrzęsienie. Zatroskana matka. Czy znaczy to jednak, że film nie był tak naprawdę straszny i mieliśmy do czynienia wyłącznie z marketingiem? Przeciwnie. Egzorcysta wzbudzał trwogę, jakiej widzowie wcześniej nie zaznali. Był dziełem przełomowym pod względem kinematograficznym i o ogromnym znaczeniu kulturotwórczym. Oczywiście wiele zawdzięczał fantastycznej książce. Pisałem o powieści Blatty’ego już wcześniej. A swoją recenzję skonkludowałem stwierdzeniem, że choć film jest wybitny, to książka jest jeszcze lepsza. Dziś, po kolejnym seansie filmu Friedkina i Blatty’ego (który był twórcą scenariusza oraz konsultantem), nie jestem pewien, czy aby na pewno lepsza. To prawda, że książce, dzięki większemu skupieniu na postaciach pobocznych, udało się przygotować dla czytelnika kilka ciosów przepotężnych. Na przykład kwestia matki ojca Karrasa – w filmie wątek poprowadzono ciekawie, ale w książce – fenomenalnie. Lecz i film ma swoje zalety, niedostępne książce. Więc wycofuję mój wcześniejszy sąd i oznajmiam, że oba dzieła są równie genialne. A trzeba dodać, że film jest ekranizacją bardzo wierną, której wątek główny został przełożony niemal idealnie. Chris McNeill to popularna aktorka wychowująca samotnie córkę – dwunastoletnią Regan. Pewnego dnia dziewczynka zaczyna się dziwnie zachowywać. Lekarze podejrzewają u niej cały szereg przypadłości natury psychologicznej i neurologicznej – począwszy od histerii, aż po osobowość mnogą. Kolejne diagnozy upadają w toku badań, stan dziewczynki się pogarsza, a matka – choć jest ateistką – po jednej z horrendalnych scen manifestacji demonicznego zachowania, w akcie desperacji zwraca się w tej sprawie do księdza i psychiatry w jednej osobie – Damiena Karrasa. Ksiądz jest przez dłuższy czas niechętny koncepcji egzorcyzmu. Przeprowadza nawet swego rodzaju śledztwo, które pogłębia to rozdarcie. Wiele wskazuje na chorobę psychiczną. Gdy opętanie staje się jedynym możliwym wyjaśnieniem, młody ksiądz potrzebuje pomocy. Przychodzi z nią ojciec Merrin, kapłan i archeolog, który już w przeszłości miał do czynienia z demonicznym opętaniem. Ojciec Merrin w trakcie egzorcyzmu. Taki opis może wprawdzie zaintrygować, ale nie oddaje tego, co jest największą siłą filmu. Fantastycznych kreacji aktorskich, które sprawiły, że widzowi udziela się nie tylko przerażenie przed tym co nadnaturalne, ale matczyny lęk o dziecko. To nie przypadek, że wśród najstraszniejszych scen można wymienić nie tylko te, gdy mała Regan dokonuje samookaleczenia, ale również zimne, brutalne, ciągnące się w nieskończoność sceny badań w szpitalu. Muszę też powiedzieć wprost, że z trójki aktorów odtwarzających role głównych postaci – są to Ellen Burstyn jako Chris MacNeill, Linda Blair jako jej córka Regan MacNeil oraz Jason Miller jako ojciec Damien Karras – każde zasługiwało na Oscara za najlepszą rolę pierwszoplanową. A Max von Sydow, który gra ojca Merrina, spokojnie mógłby dostać statuetkę za rolę drugoplanową. Oczywiście równie ważne było pokazanie samego demonicznego opętania. Blatty, autor powieści i scenariusza, jest głęboko wierzącym katolikiem. Friedkin, a więc reżyser (a zarazem przyjaciel Blatty’ego) – ateistą. Gdzieś na starciu tych dwóch perspektyw powstało dzieło, które jednocześnie zapędzi trwożliwych katolików do kościoła, a niewierzących zamieni w strzępek nerwów. Egzorcysta nie posługuje się tanimi sztuczkami, w całym filmie jest tylko jeden chwyt typu “jump scare” (nie żebym akurat deprecjonował jump scares – niedługo opowiemy sobie o Egzorcyście III, który ma najlepszy jump scare w historii kina). Ale poczucie trwogi jest budowane z niebywałym kunsztem, na styku tego co naturalne (choroba dziecka), tego co ponadnaturalne oraz bluźnierstwa. Och, jakże ten film potrafi grać bluźnierstwem – nie dla samego bluźnierstwa, ale dla wzmożenia poczucia strachu. Doprawdy mistrzostwo. Opętanie Regan sparodiowano już setki razy. A jednak nie przestaje przerażać. Wiele dobrego można powiedzieć i o innych aspektach produkcji. Na przykład o charakteryzacji. Nie tylko charakteryzacji Regan, ale również ojca Merrina. Łatwo to przegapić, bo w końcu Max von Sydow wygląda w filmie dokładnie tak jak Max von Sydow w obrazach kręconych w ubiegłej dekadzie. Czyli jak facet po siedemdziesiątce. Tyle tylko, że na planie Egzorcysty aktor miał niewiele ponad 40 lat. Można dostać małego kręćka, gdy to sobie człowiek uświadomi. Ale po cóż te wywody przedłużać? Dość powiedzieć, że Egzorcysta to dzieło genialne. Moim prywatnym zdaniem jeden z czterech najlepszych horrorów w historii (obok Obcego, Lśnienia i Coś). Więc dłużej się nie zastanawiajcie. Jeśli macie ochotę na sporo wstrząsów i przerażenia, jeśli chcecie obejrzeć film, który będziecie przeżywać jeszcze długo po seansie, to Egzorcysta jest dla Was. Polecam. Egzorcysta Ocena DaeLa - 10/10 PS Film występuje w dwóch wersjach. Dłuższa zawiera jeden element, który nieco psuje odbiór dzieła (wstawione w kilku miejscach przebitki twarzy demona) i jeden, który nadaje filmowi głębi (rozmowa Merrina i Karrasa na schodach). Obie są więc równie dobre.

. 88 313 62 259 18 185 134 414

egzorcysta 1973 cały film